ijsberen: feiten, getallen en opinies

In Canada,where perhaps two-thirds of the world’s polar bears live, the Committee on the Status of Endangered Wildlife (COSEWIC) decided in 2018 to continue to list the polar bear as a species of ‘Special concern’ rather than upgrade to ‘Threatened.’ The territory of Nunavut, where most polar bears in Canada live, is now poised to make human safety their priority in managing growing populations of bears (bron: Susan Crockford, State of the polar bear report 2018, GWPF report no. 32, 2019, ISBN 978-0-9931190-7-1).

Jeroen Hetzler, IJsberen, klimaathoax en hockeysticks, Climategate.nl 20-12-2018:
"En nu is het alarmisme van Greenpeace en het Wereld Natuur Fonds een probleem. Door te overdrijven, maken ze niet alleen zichzelf kwetsbaar, maar ze leveren ook munitie aan degenen die überhaupt geen boodschap hebben aan een veranderend klimaat of een kwetsbare natuur. Wanneer de ijsbeercampagne een hoax is, waarom zou die rond fijnstof of de klimaatverandering dat niet zijn?"

Om met de woorden van Abraham Lincoln te spreken: You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time.

National Geographic received such a profound backlash from its widely viewed "this is what climate change looks like" starving polar bear video, released in late 2017, that in 2018 it made a formal public apology for spreading misinformation. (bron: Susan Crockford, State of the polar bear report 2018, GWPF report no. 32, 2019, ISBN 978-0-9931190-7-1

Niet iedereen realiseert zich dat de ijsberen er momenteel qua aantal beter voorstaan dan in de jaren 1960. In het TV programma "Pauw en Witteman" van 7-12-2009 suggereerde Jeroen Pauw dat de ijsberen het in de jaren 1960 veel beter ging dan tegenwoordig. Hij zal hebben gedoeld op het steeds meer smeltende poolijs dat het overleven van de ijsbeer op termijn zou bedreigen. In dat zelfde programma doceerde bioloog, schrijver en mens met een geweldig gevoel voor humor, Midas Dekker, dat de Ijsbeer eigenlijk wegens een wat geringer verstand dan andere beren, nolens volens door de slimmere bruine beren ooit is verdreven naar koudere en onaangenamer oorden als de Noordpool. Daar zou deze zich uitstekend hebben aangepast aan de barre omstandigheden, om vervolgens, na met uitsterven te zijn bedreigd, een troeteldier van de milieubewuste mensen te worden: de zekerste manier van overleven. Of die 25.000 ijsberen in 2009 (elders las ik 22 à 25.000 in 2011 en het WNF schrijft 20 à 25.000) nou veel (lees verder hier onder) of weinig is, weet ik niet, maar het lijkt me voor een diersoort gevaarlijk weinig. Hoeveel ijsberen waren er ooit ? Mail me als U het weet ! Na Jeroen Pauw in 2009 heeft Youp van 't Hek het anno dec. 2017 nog steeds niet door, zoals blijkt uit zijn nieuw-jaars-conference (zie verder op deze pagina).

Elders las ik een ander verhaal over de herkomst van Ijsberen:
De witte grizzly beer. Men vermoedt dat zo’n 100.000 jaar geleden enkele grizzly beren werden gescheiden van hun soortgenoten toen gigantische ijsplaten scheurden en noordwaarts afdreven. De beren die op het ijs bleven pasten zich snel aan hun nieuwe omgeving aan. IJsberen zijn dan ook de ‘nieuwste’ type beren, maar ze zijn nog wel heel nauw verwant aan de grizzly beer.

De Grizzly beer spreekt zeer tot de verbeelding, getuige de garvure op een aandelen-certificaat uit 1908 van de Griizz;y goldmining Company uit Arizona (USA).

Het Wereld Natuurfonds stelt in haar prachtige website over ijsberen dat de ijsbeer als soort momenteel niet ernstig wordt bedreigd, mede vanwege een beschermingsovereenkomst in 1973 tussen alle landen die er mee te maken hebben. Maar als het klimaat verder zou opwarmen (al dan niet door mensen veroorzaakt), dan loopt ook het overleven van de ijsbeer gevaar: "With 20-25,000 polar bears living in the wild, the species is not currently endangered, but its future is far from certain.

In 1973, Canada, the United States, Denmark, Norway and the former U.S.S.R. signed the International Agreement on the Conservation of Polar Bears and their Habitat. This agreement restricts the hunting of polar bears and directs each nation to protect their habitats, but it does not protect the bears against the biggest man-made threat to their survival: climate change. If current warming trends continue unabated, scientists believe that polar bears will be vulnerable to extinction within the next century". De National Wildlife Federation (NWF) - volgens Theo Wolters - een extreem alarmistisch dramgroepje stelt volgens hem dat de ijsbeer in 2050 met 50% gereduceerd ziet worden. Ik zelf las op hun site dat "As climate change melts sea ice, the U.S. Geological Survey projects that two thirds (dus 66%) of polar bears will disappear by 2050". De Canadese ijsberen-expert Mitchell Taylor is het hier absoluut niet mee eens: lees iets verder hieronder verder.

Ook Christopher Monckton of Brenchley is het daar niet mee eens, zoals U (als "error no.8") kunt lezen in zijn manuscript 35 Inconvenient Truths: The errors in Al Gore's Movie. Hier volgt een deel van zijn tekst: "Polar bears evolved from brown bears 200,000 years ago, and survived the last interglacial period, when global temperature was 5 degrees Celsius warmer than the present and there was probably no Arctic ice-cap at all. The real threat to polar bears is not “global warming” but hunting. In 1940, there were just 5,000 polar bears worldwide. Now that hunting is controlled, there are 25,000".

Te veel ijsberen ?
Ondanks de veronderstelde global warming en het sterkere afnemen van het poolijs gedurende de zomers is de ijsberenpopulatie dus sinds 1960 gestegen van ca. 5 à 10.000 tot anno 2011 ca. 20 à 30.000, verdeeld over 19 betrekkelijk afzonderlijke gebieden in Noorwegen, Spitsbergen, Denemarken (welke Deense gebieden ?), Rusland, Alaska, Groenland en Canada. De natuurlijke jaarlijkse ijsberensterfte is ca. 1500, aldus Taylor, 2008. Inmiddels is er op veel plaatsen wel sprake van overpopulatieverschijnselen: gewichtsverlies, kannibalisme tussen volwassen dieren, het lastig vallen van mensen in hun dorpjes. Te veel beren dus ? Of neemt hun natuurlijke habitat af vanwege het 's zomers sterker afkalvende ijs, zoals het NWF schrijft ? Wie hierover uitstekende eerstehands informatie wil horen, moet even dit korte seminar van de Groene Rekenkamer beluisteren met de ervaren Canadese ijsberenexpert Mitchell Taylor. Bekijk van hem ook een lezing met dia's op U-tube, opgenomen op de International Conference on Climate Change in 2008. Zijn conclusie is dat er bij de voorspelde daling van de hoeveelheid poolijs, een afname van de ijsberenpopulatie te verwachten is van 20%, wat prima past binnen de normale fluctuaties van deze soort (bron: Theo Wolters in climate gate 10-1-2011). Hoogleraar klimaatverandering aan de Universiteit van Amsterdam, Henry Hooghiemstra, valt Taylor op 7-1-2011 bij en legt en passant ook uit waarom opwarming aan de polen altijd sneller gaat dan elders op aarde, iets wat gewoon hoort bij het systeem aarde.

In zijn toespraak op de 62e bijeenkomst van Nobel Laureaten in Lindau, 2013 vertelt Ivar Giaever over de ijsberenpopulatie op Spitsbergen. De ijsberenpopulatie (in 1972 ca. 1.000) is in dat gebied enorm toegenomen (ca. 4.000 in 2005) sinds er niet op ijsberen wordt gejaagd en er niet meer op jonge zeehondjes wordt gejaagd voor hun bont. De ijsberen vinden in die jonge zeehondjes nu weer vaker een makkelijke en lekkere prooi, wat de overlevingskansen der ijsberen vergroot.

Het noordelijk gelegen Spitsbergen herbergt, afhankelijk van het seizoen, 3.000 à 4.000 mensen (bron: wikipedia d.d. 5-5-2017). Maar er zijn meer ijsberen: schattingen lopen uiteen van 3.000 - 6.000.
De ijsberen bevinden zich voornamelijk langs de rand van het pakijs in Noord- en Oost-Spitsbergen. Maar de ijsberen kunnen komen ook tot vlakbij Longyearbyen. Vanwege de ijsberen is het af te raden op eigen houtje Spitsbergen verkennen, je bent ook sowieso verplicht een geweer bij je dragen. Spitsbergen is dan ook eigenlijk alleen geschikt als groepsreis, onder leiding van een gids (bron).

Overal staan waarschuwingsborden voor beren. (bron: NPO2 TV 28-5-2015: O'Hanlon's Heros)_

Maar zulke borden vind je in vele ijsbeer-gebieden, zoals bv. in Hudson Bay, Canada.

Het lijkt dus alsof de ijsberen het in veel gebieden tegenwoordig goed naar de zin hebben........

In de maanden oktober en november kunt U zelf voor het diner bij ze aanschuiven .......
"Na het ontbijt vliegt u per privé vliegtuig over dichte wouden en uitgestrekte toendra vlaktes naar Churchill aan de Hudson Baai (Canada) waar in oktober en november enkele honderden ijsberen verblijven. U verkent het stadje en vervolgens rijdt u in een verwarmde toendra buggy de toendra op waar u tussen de ijsberen en het noorderlicht gaat dineren".

De National Wildlife Federation is - volgens Theo Wolters - een extreem alarmistisch dramgroepje dat de ijsbeer in 2050 met 50% gereduceerd ziet worden. Maar ik lees dat ze zich baseren op een overheidsinstituut: : "As climate change melts sea ice, the U.S. Geological Survey projects that two thirds of polar bears will disappear by 2050".

De ijsbeer is een bloeddorstig jager op prooidieren, maar meestal wordt hij niet afgebeeld met een bebloede bek tijdens of na zijn maaltijd van bv. jonge zeehondjes.

Ook hun pasgeborenen kunnen goed zwemmen , ook al liften ze graag mee op moeders rug......

De ijsbeer als troeteldier

De ijsbeer is in onze beleving een troeteldier geworden, veel afgebeeld op wenskaarten etc.

Zolang we ze niet doodschieten gaat het prima met de ijsberen-populaties

Error no. 8

Gore says a scientific study shows that polar bears are being killed swimming long distances to find ice that has melted away because of “global warming.” They are not. The study, by Monnett & Gleason (2005), mentioned just four dead bears. They had died in an exceptional storm, with high winds and waves in the Beaufort Sea. The amount of sea ice in the Beaufort Sea has grown over the past 30 years. A report for the World Wide Fund for Nature shows that polar bears, which are warm-blooded, have grown in numbers where temperature has increased, and have become fewer where temperature has fallen. Polar bears evolved from brown bears 200,000 years ago, and survived the last interglacial period, when global temperature was 5 degrees Celsius warmer than the present and there was probably no Arctic ice-cap at all. The real threat to polar bears is not “global warming” but hunting. In 1940, there were just 5,000 polar bears worldwide. Now that hunting is controlled, there are 25,000.

Ms. Kreider says sea-ice “was the lowest ever measured for minimum extent in 2007.” She does not say that the measurements, which are done by satellite, go back only 29 years. She does not say that the North-West Passage, a good proxy for Arctic sea-ice extent, was open to shipping in 1945, or that Amundsen passed through in a sailing vessel in 1903. Zie ook: Eerste cruise door Noordelijke Ijszee ?

Het eenvoudige antwoord op deze vraag luidt dus:

gewoon....niet doodschieten !

......... en de jacht op jonge zeehondjes staken.

Susan Crockford zet de feiten al jaren lang begrijpelijk op een rij.

In onderstaande video legt Susan Crockford uit hoe de "wetenschp" en de alarmisten over ijsberen er naast heeft gezeten.

Zie onderstaand de video-opname van een lezing die Crockford in november 2019 hield voor middelbare scholieren in Ypenburg.
En zie hier de pdf-file van de tekst en foto's van die lezing.

Bovenstaand: Susan J. Crockford, Ijsberen zijn geen kanaries, video-opgenomen lezing in Diergaarde Blijdorp, november 2019.

Literatuur:

- Hetzler, Jeroen, De onsterfelijke ijsbeer, Climategate.nl, 27-7-2020
- Labohm, Hans, Lasterlijke aanval op wetenschappelijke integriteit van Canadese zoöloge Susan Crockford, Climategate.nl, 6-12-2017.
- Susan J. Crockford, State of the polar bear report 2018, GWPF report no. 32, 2019, ISBN 978-0-9931190-7-1
- Susan J. Crockford, The Polar Bear Catastrophe That Never Happened, Zie hier voor een rcentie.
- Susan J. Crockford, Polar bears- outstanding survivors of climate change, video van een lezing voor middelbare scholieren, nov. 2019. Ze hier de pdf-file van de tekst en foto's van die lezing.
- Susan J. Crockford, Ijsberen zijn geen kanaries, video-opname van een lezing in Diergaarde Blijdorp, november 2019.
Wentzel, Cyril, Susan Crockford doceert over ijsberen op Lyceum Ypenburg, De Groene Rekenkamer, 26-11-2019.

Susan Crockford, Feiten en Mythes over Ijsberen

- Susan J. Crockford (2018), Feiten nen Mythes over Ijsberen, een samenvatting voor alle leeftijden. ISBN-10: 1730787630 --- ISBN-13: 978-1730787638; prijs ca. € 10.

Dit prachtige, full colour boek legt op een eenvoudige manier uit waarom het uitstekend gaat met ijsberen ondanks een afname van ijs rond de Noordpool in de afgelopen jaren. Het is geschreven in de vorm van vragen en antwoorden, in taal die begrijpelijk is voor kinderen vanaf een jaar of 7, en gebaseerd op de meest actuele gegevens. Het boek kijkt op een nuchtere wijze naar de wetenschap over ijsberen, een aanpak die veeleisende lezers zal bevallen. Zowel kinderen als volwassenen zullen de prachtige foto's kunnen waarderen.